spin off, czyli: pobawmy się w detektywa

1) W pierwszym rozdziale Leili wydaje się, że miała wypadek. Tak naprawdę wszystko jest upozorowane przez Luke'a.

"I nagle słyszę tylko i wyłącznie głośny pisk, a potem nastaje martwa cisza. Nagle tracę siły. Jestem zdezorientowana. Co się dzieje? Co miało przed chwilą miejsce? Kim jestem?

       Leżę. Nie mam wystarczająco sił, by poruszać swoim ciałem. Powoli odzyskuję słuch. To trzask? Brzmi trochę jak wycie syreny wozu strażackiego. "

2) W pierwszym rozdziale jeden z ratowników zauważa zdeformowane ciało Leilany, o czym ona nie zdaje sobie jeszcze sprawy.

"Coś robią z moim ciałem, ale nie wiem co dokładnie. Po chwili czuję jak jakaś dziwna substancja wypełnia moje żyły. Jeden z nich krzyczy. Dlaczego? Coś ze mną nie tak?"

3) Kilka osób pytało w co była ubrana Leilana uciekając ze szpitala. W pierwszym rozdziale zostało to wyjaśnione.

"Wyszłam ze swojej sali. Na korytarzu nie było nikogo. Lampy na suficie były przyciemnione. Stąpałam na boso po zimnych kafelkach. Przyjemny chłód okrył całe moje ciało, które było odziane tylko w szpitalną koszulę nocną."

4) Dziewczyna, której Leilana wyrywa brulion w drugim rozdziale jest jedną z tych osób, z których Luke zrobił demona. Ta cała blondyneczka przyszła zabrać Tomlinsona do tego prowizorycznego więzienia, w którym siedziała również Leila i Calum. 

5) Ashton wychował się w domu dziecka, gdzie poznał Jennifer Trump i jej siostrę. Chłopak był zakochany w Jennifer za młodu.

6) Jennifer od początku ślini się na widok Luke'a, przez co będąc demonem uważa się za jego prawą rękę. Nadal ma cichą nadzieję, że wybierze ją, a nie Leilanę. Ślepo brnie w swoje przekonania, podczas gdy realia są zupełnie inne.

7) Ashton z początku nie zdaje sobie sprawy, że Luke pozbawił Leilany całkowitej pamięci. Jest przekonany, że chłopak zrobił coś w kierunku tego, że będzie mógł ją poderwać, po czym będą żyć długo i szczęśliwie.

8) Leili w czwartym rozdziale wydaje się, że Ash czyta jej w myślach, ale tak naprawdę Irwin po prostu sporo dowiedział się od Luke'a. Moment, w którym Ashton i Luke ponownie się spotykają nie jest przedstawiony w opowiadaniu.

9) W czwartym rozdziale w nocy w salonie, gdzie Leilana miała spać pojawia się Luke, który wkrada się by móc skontrolować sytuację. Podobnie jest z kotem. Ashton nie ma żadnego kota, a jest to nadal nasz blondasek, który zwyczajnie kontroluje sytuację.

"W pewnym momencie kot zdecydował się otworzyć oczy i to perfidnie spoglądając na mnie. Przeszły mnie ciarki.

           Nie dość, że wzrok, tego kociaka, był palący, to jeszcze jego oczy były jaśniejsze niż niebo.

           - Przerażają mnie niebieskie oczy - Powiedziałam.

           - Czemu? - Ashton się skrzywił.

           - Bo, gdy ktoś z takim kolorem oczu na ciebie spogląda, to masz wrażenie, że chce wyzionąć twoją duszę, albo coś w tym stylu. Spójrz na tego kota! Nie przeraża cię to? - Mówiłam przejęcie."

10) W czwartym rozdziale w śnie Leilany również jest to Luke. Podświadomie go szuka, chce podejść ale hamuje ją coś. Hamuje ją sam Luke, a ludzie to tylko przenośnia.

"Jestem pośród tłumu. Szukam kogoś. Nie wiem kogo, ale zacięcie się za nim rozglądam. 

                 Widzę zakapturzoną postać. Wysoki chłopak, ubrany cały na czarno. Jest daleko, a mnie hamuje tłum ludzi. Po co oni wszyscy tutaj? Próbuję się przecisnąć między nimi wszystkimi, ale oni są uparci. Spoglądam znowu w kierunku chłopaka i mam nadzieję, że mnie zauważy. 

                Jednak on nadal stoi tam gdzie stał. 

[...]

Przyglądam się licznej liczbie osób. Dopiero teraz zauważam, że każdy z nich jest ubrany tak samo. Wszyscy mają bluzki ze znakami zapytania. O co chodzi? Dlaczego tak?

              Wracam do zakapturzonego chłopaka. Rusza się! Jego głowa się unosi, ale jedyne co dostrzegam, to jego przejrzysto błękitne oczy."

11) Michael mówi Leilanie, że jest piękna [rozdział 5], bo z natury anioła jest bezpośredni i szczery. Ukrywa się w ciele chłopaka, który wygląda na złego, przez co nie jest łatwy do znalezienia. Jako iż jest aniołem, jest ekspertem w prawie że wszystkim. Potrafi załatwić wszelakie dokumenty od tak, co głównie potrzebne jest w dalszych rozdziałach, gdzie pomaga głównym bohaterom 'legalnie' żyć na ziemi.

12) Ashton jest zazdrosny o Leilanę [rozdział 5], bo nikogo wcześniej nie miał. Był zakochany tylko w Jenny, z którą nigdy nie był, więc zauroczony jest w Lei, przez co wytwarza się zazdrość i nagaduje różnych dziwnych rzeczach o zboczeńcach, by zniechęcić główną bohaterkę do Michaela, który próbuje jej tylko pomóc.

13) Michael jest starym przyjacielem Lei, ale nie mówi jej tego na początku, by nie doznała szoku i pomaga jej powoli odkrywać przeszłość.

14) Brak żołądka był efektem ubocznym eliksiru, przez który Leilana miała stracić pamięć.

15) W rozdziale 6 na postać Leili czają się Jennifer i Nick. Traktują dziewczynę jak zdobycz. Luke nic nie wie o ich knowaniach.

"Spoglądałam na ludzi, którzy obok nas przechodzili oraz na tych, którzy siedzieli na ławkach. Na jednej siedział czarnowłosy chłopak, którego zapamiętałam z minionego dnia. Moje serce zaczęło bić szybciej, a dłonie momentalnie były mokre od potu. Jakby tego było mało, czarnowłosy wpatrywał się we mnie tak, jakby chciał powiedzieć "I tak mi nie uciekniesz"."

16) To całe prowizoryczne więzienie znajdowało się głęboko pod ziemią. Dużo było takich 'klatek' a Calum i Leila byli w ostatniej dlatego gdy już pojawiają się w pomieszczeniu(które również jest pod ziemią) gdzie Luke selekcjonuje armie, wszyscy oprócz Lei i Cal'a są albo martwi albo przemienieni.


17) Calum jest osobą bardzo emocjonalną.


18) Luke szuka Leili, ale nie może jej znaleźć, tak samo jak Ashton, co możemy wywnioskować ze snu [rozdział 7].

"Stoję między jakimiś budynkami. Raczej jest to Londyn, ale nie jestem pewna.

                 Widzę przed sobą tylko dobrze znajomą mi postać, która często bywała w moich snach. Nigdy nie widziałam jego twarzy. Jak zwykle kaptur jest tak nisko, że widzę tylko usta.

                  - Zniknęłaś - po raz pierwszy usłyszałam jego głos. Chrypki, męski głos. - Nie wiem, gdzie jesteś, ale znajdę tego, który jest za to odpowiedzialny i zabiję.

                  Chciałam mu powiedzieć, ale coś mnie hamowało. Pokręcił głową, po czym odwrócił się i odszedł. Chciałam za nim biec. Bardzo chciałam, ale moje nogi były takie nieposłuszne. Czułam się trochę, jakbym ugrzęzła. I co? Miałam stać tak w miejscu cały czas.

                  Nagle widzę Ashtona, który idzie i namiętnie się rozgląda? Chcę krzyknąć do niego, ale coś odbiera mi głos. A potem on sobie odchodzi. W dalszym ciągu czegoś szuka, a ja nie mogę mu pomóc."

19) W tym samym śnie dowiadujemy się, że Caluma nie uszczęśliwi wolność.

Nadal stoję tam, gdzie stałam. Tym razem spoglądam na spacerującego Caluma. Coś jest nie tak. On nadal jest smutny, chociaż jest wolny. Po jego rękach spływa czerwona ciecz. O nie, nie, nie. Tylko nie to, błagam.

20) Calum i Leilana nigdy nie dowiedzieli się ile czasu siedzieli w zamknięciu, ponieważ ich odmierzanie czas opierało się na chwilach.

"Tak właśnie odmierzaliśmy czas. Krótka chwila, chwila, długa chwila. Nie mieliśmy zegarka ani okien. Zazwyczaj zasypialiśmy i budziliśmy się w tym samym momencie, więc dni, to te momenty, gdy nie spaliśmy. Dość dziwny sposób, ale jakoś musieliśmy liczyć ile siedzimy w tej norze. Człowiek ma potrzebę wiedzieć i tyle. Zdawaliśmy sobie sprawę, że wszystko mogło odbywać się błędnie, ale nie obchodziło to nas."

21) Calum jest żarłokiem i dlatego chętnie zjada czyjeś jedzenie, jednakże nie ma to wpływu na jego wagę.

22) W rozdziale 8 Leilana zdaje sobie sprawę, że Jennifer stała się kimś więcej, podczas kiedy jej siostra została zwyczajnie zamordowana.

"Przypomniała mi się jedna, bardzo istotna sprawa. Otóż mam na myśli to, że zwłoki siostry Jennifer były zmasakrowane, a ona... Ona była kimś więcej?"

23) Leilana jest numer przed Hood'em, bo gdyby to Hood byłby pierwszy byłby albo martwy, albo przemieniony.

24) Przez odwagę spowodowaną przez przypływ emocji Calum ma złamany nadgarstek.

" Calum nie wytrzymał presji. Zamachnął się, by uderzyć, jednakże tamten złapał Hood'a za nadgarstek, po czym mocno ścisnął. Usłyszałam tylko głośne chrupnięcie. Swój wzrok przeniosłam na twarz nastolatka. Jego usta były otworzone, a w jogo oczach widziałam ból. Czy to możliwe, że zgniótł mu nadgarstek?

             - Mówiłem? Uspokój się - powiedział zimnym głosem chłopak w kapeluszu."

25) Demony są bardzo silne, ale między nimi są pewne stopnie. Jedne może być silniejszy, drugi słabszy.


26) Po zniknięciu Leilany, Ashton popada w depresję. Tak właśnie działa na niego zauroczenie.


27) Ashton nie podejrzewa Luke'a o porwanie. Uważa, że to sprawka jakiegoś wroga, bo przecież Luke nie mógłby porwać Leilany, skoro zależało mu na pozostawieniu jej pod opieką Irwina.

"Wiedziałem też, że za porwaniem nie mógł stać ON. Mówił przecież, że teraz da jej spokój. Nie mógł jej zabrać, prawda? Poza tym, zostawiłby po sobie ślad. Zawsze zostawia. Gorzej, jak się dowie, że ona zniknęła, a on nie będzie za tym stał. Wtedy zginę z pewnością. Umrę w męczarniach! Na samą myśl o konsekwencjach miałem ochotę płakać. Wiedziałem, do czego Luke był zdolny. W końcu nasłuchałem się o tym wystarczająco."

28) Ashton w szpitalu kłamie, że wie od innych pacjentów, kim ona jest. Tak naprawdę to wszystko spisek Luke'a i Ashtona. 


29) Ashton decyduje się na szybkie mieszkanie z Leilaną, ponieważ taki był plan. Leilana nieświadomie miała wpajane to, że może Irwinowi ufać.


30) W opowiadaniu jest przedstawione tylko i wyłącznie pierwsze spotkanie Luke'a i Ashtona [rozdział 8], chociaż było ich jeszcze kilka bo przecież Luke musiał powiedzieć o Ashtonowi co i jak. Gdzie ją spotka i w jakim będzie stanie. 


31) Luke wybrał Ashtona do opieki nad Leilą, bo ten nie miał rodziny i wiedział, że się na to zgodzi gdyż jest samotny. To przez samotność Ashton chce się zabić.


32) Ashton jest jedyną osobą, której Luke uratował życie z własnej woli. 

"I tak to się zaczęło. To był ten jeden dzień, kiedy największy postrach Anglii uratował mi życie, ponieważ miał w tym interes."

33) Widząc Luke'a, Leila odzyskuje pamięć. Przypominają jej się istotne sytuacje, uświadamiające jej, co Lucas zrobił. Są to tak zwane retrospekcje, a raczej urywki retrospekcji.

   "Nie musisz tego robić, Lukey" usłyszałam najprawdopodobniej swój głos. Chwilę później głaskałam go po policzku, a on tylko wpatrywał się we mnie z miną zbitego szczeniaka.

 Koniec.

             "Gdzie idziemy, Lukey?" ponownie się odezwałam, chciaż był to inny czas i inne miejsce. Trzymałam jego rękę. Szedł przede mną, a ja podążałam za nim. Obrócił się, przysunął bliżej z uśmiechem na ustach, po czym odgarnął kosmyk moich włosów za ucho, a następnie odpowiedział: "Tam, gdzie będziesz bezpieczna już zawsze."

Koniec.

          "Kocham cię, Luke. Mam gdzieś ten cały świat. Mam gdzieś to, czym jesteśmy. Dlaczego tak bardzo chcesz to zaprzepaścić?" – pytałam. On tylko pokręcił głową. „Nie chcę” – odpowiedział w końcu. – „Nigdy nie chciałem. Musiałbym być wyprany z uczuć, by posunąć się do czegoś takiego.

         Koniec.

         „Przestań, Luke! Ciągle tylko robisz to, co chce twój ojciec. Nie możesz zrobić czegoś, by go powstrzymać?! – Krzyczałam. Blondyn chodził w kółko po pomieszczeniu, podczas gdy ja siedziałam na ziemi, opierając się o ścianę. Myślał, wiem to. Ciągle szukaliśmy rozwiązania, choć na marne. „Mam plan” – w końcu powiedział. – „Nie spodoba ci się on.”

         Koniec.


34) W rozdziale dziewiątym pokazane jest, że żadne eliksiry(i na wyzbycie się uczuć i zanik pamięci) nie są w stanie równać się z uczuciem, jakie było pomiędzy Leilaną i Luke'em.


35) Calum nigdy nie wrócił do domu, a dlaczego, pisałam w rozdziale 10.

" - O nie, nie, nie. Nie wyjdziesz stąd, mój drogi. Nie mam pojęcia, gdzie cię nogi niosą, ale na pewno nie zostawisz mnie tu samego. Nie po to jestem tutaj, zamiast w własnym domu - oznajmił.
             - Jak to? - Zmarszczyłem brwi. Wpatrywałem się w jego ciemne, czekoladowe oczy. Były jak otchłań, która wciągała i po prostu się w niej tkwiło.
             - Wiesz, że teraz jestem jednym z zaginionych nastolatków i musiałbym zeznać policji wszystko, a nawet gdybym to zrobił, to wysłali by mnie do psychiatryka. Wiesz to, prawda? Ashton, cholera, ja nie wiem nawet co bym powiedział rodzinie, a co dopiero policji. Wszystko tymczasem zeznałem obcemu mi facetowi i jeżeli teraz ten facet ma zamiar wyjść, to...
             - Dobra, dobra. Rozumiem - przerwałem mu, po czym podniosłem ręce do góry, dając mu znać, że się poddaję."


36) Leilana nie wie, że jej syn jest wynikiem namiętnych nocy na zgodę [rozdział 11]

  "Po kolejnej namiętnej nocy spędzonej Lukeyem[...]"

37) W 11 rozdziale możemy zauważyć, że Calum i Ashton złapali bardzo dobrą relację, przez co bardzo szybko się w sobie zakochali.


38) Luke nienawidzi, gdy ktoś poza Leilą mówi na niego 'LUKEY'. Nie lubi tego zdrobnienia, ale uważa, że w jej ustach zawsze to brzmi inaczej. Gardzi więc każdym, kto tak powie. Staje się agresywny i brutalny.

 " - Tak, Lukey? - Jennifer zachowywała się jakby nigdy nic.

- Nigdy, ale to nigdy więcej nie mów do mnie Lukey! - Huknąłem. - Zrozumiałaś?!

 - Ale ta dziewczyna mogła! - Odpyskowała. Czy Jennifer w ogóle wiedziała, co robi? Przecież krzyczenie na mnie było czymś w rodzaju samobójstwa.

 - Głupia, bardzo głupia z ciebie dziewczynka jest, wiesz? - Podszedłem do niej, po czym złapałem za jej nadgarstki, a następnie wykręciłem je. Zawyła z bólu. Próbowała się szarpać, ale to na nic. Nie może przecież się też teleportować, czy cokolwiek mi zrobić. Jestem silniejszy. Ups?"

39) Luke jest młodszy o ponad 200 lat od Leilany. Podczas opowiadania Luke ma 400, a Leila 600 lat.


40) Na końcu opowiadania Luke mógłby się zabić, ale on nadal żyje w przekonaniu, że nie odejdzie z tego świata, dopóki nie zabije swojego ojca. Robi to też z niego coraz większego psychopatę i obsesyjnie dąży do swojego.

Ktoś taki jak ja, nie powinien być na tym świecie. Ale nie zniknę z niego, dopóki nie zabiję tego bydlaka. Wiele razy potem przecież próbowałem go zabić. Na moich oczach krzywdził niewinnych ludzi i moich przyjaciół. Naoglądałem się więcej scen śmierci, niż sobie to moglibyście wyobrazić. Dlatego teraz nie robiło to na mnie już żadnego wrażenia. Takim oto sposobem znajdowałem się tam, gdzie się znajdowałem. Rósł we mnie potencjał psychopaty, a władza nad czyimś życiem i ból powodowały u mnie pozytywne emocje. Nie tak łatwo jest żyć przez tyle czasu i cały czas utwierdzać się w jednym. Szczególnie, gdy ma się takie moce jak ja.

41) W rozdziale 13 Leilana nie wie jak zwrócić się do Caluma, więc ostatecznie oboje ustalają, że "Carlum będzie spoko".

" - Wszystko załatwię. Upozorujemy twój poród Car...ee...lum - dziewczyna zawahała się jak mnie nazwać przez co tylko wszyscy wybuchnęliśmy śmiechem. - Przepraszam, nie wiem jak cię teraz nazywać.

            - Carlum będzie spoko - oświadczyłem."

42) Demony szybciej przyswajają wszelkie umiejętności i informacje.

" - Tak. Dzieci są tylko mądrzejsze i szybciej się uczą, niż normalnie. "

43) Ashtona bardzo jara założenie rodziny, ponieważ sam nigdy swojej nie miał. 

44) Dzięki Michaelowi na konto Ashtona i Caluma wpłynęła spora suma pieniędzy, przez co mogli zamieszkać wille. 

45) Pokój syna Lukeili urządała Leilana.

46) Willa znajduje się na obrzeżach Londynu, a z okna małego widać staw i las.

"Dom znajdował się na obrzeżach Londynu. Z okna było widać zielony las i staw. Idealnie. Oby mały docenił, co jego matka wybrała."

47) Leilana zostawi coś po sobie swojemu synowi || Syn Luke'a i Leili został poproszony o bycie grzecznym i przynoszenie dobrych stopni jak jeszcze był w brzuchu.

" - Będziesz grzecznym chłopcem, prawda? Nie będziesz robił większych problemów wujostwu i będziesz przynosił dobre stopnie ze szkoły.Wiem, że pokochają cię jak własnego - szeptałam, a po mojej twarzy spływały łzy. - Ja też zawsze będę, bo przecież w twoich żyłach płynie moja krew. Zostawię ci coś po sobie, ale jeszcze nie wiem co - uśmiechnęłam się przez łzy. Wpatrywałam się w mój brzuch."

48) Leila ostatecznie nie wie, czy che żeby mały wiedział o swojej tożsamości, jednakże zapomina, że mały prędzej czy później zauważy, że z jego ciałem nie dzieje się nic. Że on ma swój wiek, a nadal wygląda jak nastolatek. Dopiero Michael jej to ostatecznie uświadamia.

 "Powoli uświadamiałam sobie, czemu właściwie nie chcę by o mnie wiedział. Przypomniałam sobie rozmowę z Hood'em w ich nowej willi. Może jednak powinnam oznajmić, że nie chcę by wiedział? Co jeżeli gdy się dowie będzie chciał znaleźć ojca? Grozi mu wtedy niebezpieczeństwo, a tego nie chcę..."

"  - Wiem, że mówiłam to setki razy, ale opiekuj się nimi - ponownie rozpoczęłam temat, który wiązał się z moją śmiercią. - I chroń małego przed szukaniem ojca.

          - Przecież wiesz, że będę - Michael wziął dużego łyka gorącej cieczy.

          Również upiłam trochę kawy, a moje nogi dobrowolnie zaczęły iść przed siebie. Clifford nie ociągał się, tylko od razu ruszył za mną.

          - Chociaż wiesz, że on w końcu zauważy, że coś jest z nim nie tak - zauważył chłopak.

          - To będzie sytuacja kryzysowa, kiedy przedstawisz mu reguły tego świata. Albo ich brak? - Mike przyglądał się mi z uwagą i słuchał  Ten facet był świetnym słuchaczem. - Wytłumaczysz mu, że szukanie ojca nie ma sensu.

          - Postaram się - Tylko tyle wypłynęło z jego ust."

49) Syn Luke'a i Leili urodził się 13 stycznia.

50) Syn Luke'a i Leili ma ciemnobrązowe włosy i niebieskie oczy.

51) Demona kategorii Luke'a czy Leilany nie da się zabić inaczej, niż przez wbicie ostrza zrobionego ze srebra prosto w serce.

52) Dopiero w ostatnim rozdziale Luke ponosi konsekwencje swoich poczynań.

***

To by było na tyle :) Mam nadzieję, że rozwiałam wasze wątpliwości, a jeżeli nadal macie jakieś pytania, to zapraszam do pisania tego w komentarzach, lub na twitterze oczywiście z hashtagiem #PsychopathicFF

Podkreśliłam informacje istotne w drugiej części opowiadania. Coś was zaskoczyło, zdziwiło? Co przeoczyliście? :)

Kocham was i mam nadzieję, że będziecie czekać za prologiem kolejnej części! Nie martwcie się, brak Leilany nie oznacza, że druga część będzie nudna. Wydaje mi się, że będzie o wiele, wiele lepsza! Nie zniechęcajcie się, ponieważ to wcale nie koniec perypetii Cashtona oraz Luke'a :)x
Zapraszam również do obejrzenia zwiastunu kolejnej części [KLIK].